Þá er bara að byrja :)

 

Fyrst maður er að stofna bloggsíðu þá ætti maður kannski að drífa sig í að skrifa eitthvað.  Það eina sem mér dettur nú í hug er það hvað ég er rosalega (ó)heppin.  Ég er kannski ekkert (ó)heppnari en aðrir samlandar mínir en ég er virkilega farin að velta því fyrir mér hvort það eru einhverjir fleiri þarna út sem eru svona (ó)heppnir.   Þannig er nefnilega málið að fjölskyldan mín nennir eiginlega ekki lengur að fara með mér út að borða.  Nei, nei ekki út af því að ég er leiðinleg, með læti eða drekk mig fulla, alls ekki. Málið er að það virðist vera sama á hvaða veitingastað við förum þá annað hvort gleymist pöntunin, hluti af henni eða þá að það er eitthvað vitlaust, þá meina ég vitlaust. Oftast er það maturinn minn sem gleymist eða er vitlaus þannig að ég er alltaf síðust til að byrja að borða.  Við vitum öll að það er kurteisi að bíða með að byrja að borða þangað til allir hafa fengið matinn sinn en fjölskyldan mín gafst upp á því eftir nokkrar kaldar máltíðir á veitingastöðum. Kosturinn við þetta er að upphaflegi kostnaðurinn minnkar því ég borða yfirleitt frítt og veiti hinum um leið smá afslátt þar sem flest almennileg veitingahús veita afslátt vegna óþæginda/mistaka. Þetta er nú ekki alveg svona vel sloppið hjá mér. Þegar ég hef pantað pizzur í gegnum tíðina þá hefur alltaf verið eitthvað vitlaust, eins ef maðurinn minn hefur pantað og ég næ í pizzurnar þá er líka alltaf eitthvað vitlaust. Ef maðurinn minn aftur á móti pantar og nær í pizzurnar þá er í flestum tilfellum rétt á þeim.    það virðist ekki hafa skipt máli hvar pantað er svo ég farin að halda mig við einn pizzustað í bænum. Þau eru núna farin að þekkja mig og ég held að eftir regluleg viðskipti við þau í tæp 2 ár þá séu þau loksins farin að fatta það að "highlighta" mig í tölvukerfinu fyrir það að vera sú sem fær alltaf vitlausa pöntun.  Ég fékk nefnilega rétta pöntun í fyrsta skiptið í síðustu viku. Húrra fyrir Hróa Hetti :)

Svo er það með búðirnar. ó mæ god, hafið þið ekki lent í því að fara í styðstu biðröðina og allt í einu áttið þið ykkur á því að konan í köflóttu kápunni sem var aftast á hinum kassanum, þar sem lengri röðin var, er búin að borga og þú bara rétt að komast með vörurnar á færibandið.  Þetta fylgir mér líka  

Þannig að ef einhver vill fá slatta af fríum pizzum, frían mat á veitingastað nú eða eyða deginum í Smáralind eða Kringlunni  þá bara taka mig með .